ਕਵਿਤਾ
ਦੀਵਾਲ਼ੀ
(ਸਾਥੀ ਲੁਧਿਅਣਵੀ-ਲੰਡਨ)
ਆ ਗਈ ਹੈ ਦੀਵਾਲ਼ੀ ਦੀਵੇ ਬਾਲ਼ ਦਿਓ।
ਆ ਗਈ ਕਰਮਾ ਵਾਲ਼ੀ ਦੀਵੇ ਬਾਲ਼ ਦਿਓ।
=ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਇਥੇ ਬਹੁਤ ਹਨ੍ਹੇਰਾ ਹੈ,
ਹਰ ਸ਼ੈਅ ਜਾਪੇ ਕਾਲ਼ੀ ਦੀਵੇ ਬਾਲ਼ ਦਿਓ।
=ਘਰ ਪਰਤੇ ਹਨ ਰਾਮ ਤੇ ਸੀਤਾ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਬਾਅਦ,
ਦੁਨੀਆਂ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲ਼ੀ ਦੀਵੇ ਬਾਲ਼ ਦਿਓ।
=ਅਜ ਕੱਲ ਦੇ ਪਰਦੇਸੀ ਵਤਨ ਨਾ ਪਰਤ ਸਕਣ,
ਵਕਤ ਨੀ ਆਇਆ ਹਾਲੀ, ਦੀਵੇ ਬਾਲ਼ ਦਿਓ।
=ਰਾਤ ਸੁਹਾਨੀ ਆ ਗਈ ਹੈ ਹਰਿਮੰਦਰ 'ਤੇ,
ਥਾਂ ਇਹ ਗੁਰੂਆਂ ਵਾਲ਼ੀ ਦੀਵੇ ਬਾਲ਼ ਦਿਓ।
=ਸਿਰ 'ਤੇ ਹੋਵੇ ਛੱਤ ਖ਼ਾਣ ਲਈ ਅੰਨ ਹੋਵੇ,
ਹੋਵੇ ਨਾ ਕੰਗਾਲੀ ਦੀਵੇ ਬਾਲ਼ ਦਿਓ।
=ਹਾਸੇ ਦੇਵੋ ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਸਾਡੇ ਬਾਲਾਂ ਨੂੰ,
ਹੱਸਣ ਮਾਰ ਕੇ ਤਾਲੀ ਦੀਵੇ ਬਾਲ਼ ਦਿਓ।
=ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਸਾਨੂੰ ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਦਾ ਵਰਦਾਨ ਦਿਓ,
ਝੋਲ਼ੀ ਭਰਿਓ ਖ਼ਾਲੀ ਦੀਵੇ ਬਾਲ਼ ਦਿਓ।
=ਘਰ ਵਿਚ ਹੋਵੇ ਇਕ ਕਿਆਰੀ ਫ਼ੁੱਲਾਂ ਦੀ,
ਕੁਝ ਹੋਵੇ ਹਰਿਆਲੀ ਦੀਵੇ ਬਾਲ਼ ਦਿਓ।
=ਅੱਜ ਕੱਲ ਕੰਡੇ ਬੀਜਣ ਵਾਲ਼ੇ ਬਹੁਤੇ ਨੇ,
ਬਦਲ ਗਏ ਹਨ ਮਾਲੀ ਦੀਵੇ ਬਾਲ਼ ਦਿਓ।
=ਲੁੱਟਣ ਵਾਲ਼ੇ ਹਰ ਦਮ 'ਨ੍ਹੇਰਾ ਲੋਚਣਗੇ,
ਨੀਅਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਾਲੀ ਦੀਵੇ ਬਾਲ਼ ਦਿਓ।
=ਤੇਜ਼ ਹਵਾ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਬਚਾਉਣੀ ਪੈਣੀ ਹੈ,
ਦੀਵਿਆਂ ਵਾਲ਼ੀ ਥਾਲ਼ੀ ਦੀਵੇ ਬਾਲ਼ ਦਿਓ।
= ਸੱਚ ਬੋਲਣ ਵਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ,
ਪੀਣੀ ਜ਼ਹਿਰ-ਪਿਆਲੀ,ਦੀਵੇ ਬਾਲ਼ ਦਿਓ।
=ਮਾਹੀ ਨੇ ਹੈ ਆਉਣਾ ਹੱਸਦੀ ਗਾਉਂਦੀ ਹੈ,
ਕੁੜੀ ਕੋਈ ਮਤਵਾਲੀ ਦੀਵੇ ਬਾਲ਼ ਦਿਓ।
=ਮਨ-ਮੰਦਰ ਵਿਚ ਗਿਆਨ ਦਾ ਚਾਨਣ ਆਣ ਦਿਓ,
ਮਨ ਰੱਖ਼ੋ ਨਾ ਖ਼ਾਲੀ ਦੀਵੇ ਬਾਲ਼ ਦਿਓ।
=ਇਕ ਦਿਨ ਜੱਗ ਵਿਚ ਅਮਨ ਸ਼ਾਂਤੀ ਹੋਣੀ ਹੈ,
ਇਹ ਨਹੀਂ ਖ਼ਾਮ-ਖ਼ਿਆਲੀ ਦੀਵੇ ਬਾਲ਼ ਦਿਓ।
=ਕਵਿਤਾ ਦਾ ''ਸਾਥੀ'' ਨੂੰ ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਦਾਨ ਦਿਓ,
ਉਹ ਨਹੀਂ ਸ਼ਾਇਰ ਹਾਲੀ ਦੀਵੇ ਬਾਲ਼ ਦਿਓ।
No comments:
Post a Comment